ممکن است برخی از ما پنیر خوشمزه را به پنیر خوب ترجیح بدهیم. با این حال لازم است که تفاوت این دو را بدانیم.
امروزه اغلب کارخانه‌های لبنی اقدام به تولید پنیرهایی متنوع با هدف پاسخ به ذائقه افراد می‌کنند. بسیاری از این کارخانه‌ها نام‌هایی ماندگار دارند اما با این حال باید در نظر داشت که تولیدات در این کارخانه‌ها باید به ویژگی‌های اقتصادی و صنعتی پاسخ دهند. با این نگاه است که برخی محصولات از دایره سلامت خارج می‌شوند که پنیر هم یکی از این تولیدات است.
اما پنیر پروسس شده چه مضراتی دارد؟ اولین ضرر آن اشغال فضای معده است. افراد حجم زیادی از پنیر را مصرف کرده و پیام سیری به مغز آنها می‌رسد. اما این پیام کاذب است و فرد به زودی و ضمن اینکه معده ورم کرده است احساس گرسنگی می‌کند.
اما جز اصطکاک معده، لوزالمعده تحریک ، تنبل و کم‌کار می‌شود. در این شرایط است که به دلیل اختلال در ترشح معده وزن دچار تغییر شده و حلقه چربی دور شکم و پهلو شکل می‌گیرد. این حلقه‌های چربی فشار مضاعفی را به معده وارد می‌کنند. خوب است در ادامه بدانید که پنیرهای پروسس شده ریسک ابتلا به سرطان لوزالمعده را هم از ۵۰ سالگی به بعد زیاد می‌کنند.
اما پنیر غیر پروسس شده چیست؟ پنیر غیر پروسس همان لخته شیر است که پس از جوشاندن شیر می‌بینیم. در کارخانه‌ها دمای بالای به کار رفته شده سبب شکست پیوندها می‌شود، این در حالی است که در تولیدات خانگی و مناسب، دمایی بیشتر از ۷۰ درجه سانتی‌گراد به کار برده نمی‌شود. هنگامی که ما در خانه یا رستوران‌های مولد اقدام به تولید دیپ‌ها می‌کنیم از کره، آرد و شیر استفاده می‌کنیم و بعد پنیر را به این ترکیب اضافه می‌کنیم و ماحصل تولید ما پنیری غیرکشدار است و نه پنیر کارخانه‌ای که چربی مصنوعی به آن اضافه شده است. در این‌جاست که باید سوالی مهم را بپرسیم: شما پنیر خوشمزه را ترجیح می‌دهید یا پنیر سلامت را؟
منو
شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳